Hallo allemaal!

Onze tweede week in Zuid-Afrika zit er alweer op, de tijd vliegt! Na twee nachten in Stormsriver vertrokken we richting Oudtshoorn, een heel andere omgeving, meer naar het binnenland en bekend om grotten en struisvogels. Na aankomst in het hostel besloten we de grotten te gaan bezoeken, het regende namelijk al de hele dag, dus dat was een mooie binnen activiteit.

In de grotten, de Cango Caves kan je kiezen uit twee verschillende tours. De normale tour en de 'adventure tour'. We zijn uiteraard heel avontuurlijk ingesteld dus wilden voor de tweede optie gaan. Bij de kassa zeiden ze dat je iets verderop even kon kijken of het wat voor je was. Daar stond namelijk een voorbeeld van waar je je dan doorheen moest wurgen en hijsen. Deze mooie voorbeelden wakkerden enigszins een gevoel van claustrofobie aan en niet helemaal overtuigd van het feit dat onze strakke lijffies daar doorheen gingen passen besloten we toch maar de normale tour te doen. Gelukkig was deze ook mooi en indrukwekkend en hebben we genoeg stalagmieten en stalactieten kunnen bewonderen zonder daarvoor buikschuivers te hoeven maken.

De volgende dagen was het na onze "saaie" keuze van de dag ervoor tijd voor wat meer actie. We begonnen de dag in de Cango Wildlife Ranch waar ze veel wilde dieren hebben. Na een tour langs alle dieren had je nog de mogelijkheid om met een dier op de foto te gaan. Dat lieten we ons geen twee keer zeggen! Uiteindelijk kozen we voor de 3 baby cheetahs van een maand of 3 oud. Super schattig waren ze, en we mochten ze ook aaien, erg gaaf!!

Na de ranch bezochten we een struisvogel farm. Hier geven ze rondleidingen en mag je op een struisvogel rijden als je dat wilt. Best wel eng... maar toch wilden we het wel proberen. Bij de farm aangekomen zeiden ze dat ze wel tours deden maar dat rijden helaas niet kon vanwege de regen de dag ervoor, waardoor het verblijf glad kon zijn en de struisvogel zou uitglijden met iemand erop. Ietwat teleurgesteld maar ook wel opgelucht dat het rijden niet kon, begonnen we aan de rest van de tour. Eerst een dwergstruisvogel voeren uit de hand, dat ging nog. Toen een normale struisvogel.... mijn duim was bijna geamputeerd na de eerste pik zo hard!!! Vervolgens kregen we een emmer met voer in onze handen. Hiermee moesten we, met onze rug naar een paar struisvogels toe, naar achteren lopen, tot we bij het hek waren. Die beesten werden helemaal gek en begonnen als idioten van links en rechts om ons hoofd heen in die bak met eten te pikken. Relaxed is anders, maar achteraf was het best grappig. Actie genoeg voor die dag.

Na een nog ontspannen rit door de bergen die middag besloten we de volgende ochtend dat we toch graag alsnog struisvogel wilde rijden. (Vraag me niet waarom)... na een telefoontje bleek dat dit op een andere boerderij wel weer kon. Wij daarheen, vol goede moed maar vooral ook heel zenuwachtig (en terecht!!). We kwamen aan bij de 'bak' waarin we zouden gaan rijden. In de bak ernaast stonden een stuk of vijftien struisvogels. Wij dachten, ze vertellen rustig hoe alles gaat en stellen ons op ons gemak, dan halen ze er een uit, daar mag je op gaan zitten en lopen rustig een paar rondjes met je. Hoe anders was de werkelijkheid!

Alle struisvogels werden tegelijkertijd in de bak voor ons gezet, waarna er een werd gevangen en een zak over zijn hoofd kreeg om weer rustig te worden. Joyce ging als eerste, ik daarna. Je moest via een trappetje op het beest gaan zitten. Je benen proberen te klemmen aan de voorkant en met je handen de vleugels vasthouden. En toen ging de zak van zn hoofd...,, zoeffff als een gek rennen, rondjes lopen en wij maar gillen en gillen. Whaaaaaahhhh en dat beest maar verder rennen keihard op die andere beesten af en er zigzaggend doorheen. Een achtbaan was er niks bij! Alles bij elkaar zaten we er misschien maar een minuut op, maar wat een minuut! Die vergeet ik nooit meer!!

Gelukkig was het na deze hartverzakkende gebeurtenis weer tijd voor een wat rustigere activiteit, namelijk walvissen spotten in Hermanus. Met een boot gingen we het water op en dit was ook weer super gaaf. Na eerst al twee keer een moeder met kalf te hebben gezien kwamen we daarna een groep van vijf volwassenen tegen die steeds dichterbij kwamen. Eentje kwam op een gegeven moment naar onze boot toe en raakte met zn staart de voorkant nog aan. Heel indrukwekkend om ze van zo dichtbij te zien, ze zijn zo enorm!

Onderweg naar onze volgende bestemming, Stellenbosch, zagen we al rijdend langs een prachtige kustroute nog af en toe een walvisstaart de lucht in gaan. In Stellenbosch hebben we alle activiteiten even laten bezinken in de zon aan het zwembad. In de middag hebben we nog een wijngaard bezocht en daar een wijntje gedronken.

Proost!